Zmiany naczyniopochodne w mózgowiu to zmiany, które powstają na skutek upośledzenia krążenia mózgowego, co skutkuje miejscowym niedokrwieniem mózgu. Krążenie mózgowe to układ naczyń tworzących koło tętnicze Willisa. Tworzą go tętnice układu kręgowo-podstawnego oraz tętnice szyjne, które połączone są ze sobą w krąg Krwotoczny udar mózgu. Podczas, gdy do niedokrwiennego udaru mózgu dochodzi w ok. 80% przypadków, to pozostałą część zajmuje wylew, czyli krwotoczny udar mózgu. Jest on wynikiem pęknięcia ściany tętnicy mózgowej i rozlania się krwi poza nią, na obszar, w którym owa tętnica się znajduje. Gdy zalana zostaje tkanka nerwowa Dziwny zapach moczu, określany jako "mysi" jest charakterystycznym objawem poważnej choroby. Chodzi o metaboliczne schorzenie, którego postęp powoduje nieodwracalne zmiany w mózgu. Sprawdź, o czym świadczy mysi zapach moczu. Oglądanie pornografii przez dzieci może wywołać nieodwracalne zmiany w ich mózgu. Emocje, które się pojawiają, gdy dziecko ogląda te treści, są bardzo silne i niezrozumiałe dla niego, a sama pornografia może być uzależniająca - powiedziała Izabela Karska, psycholog ze Stowarzyszenia Twoja Sprawa. Nieodwracalne zmiany w komórkach mózgowia zachodzą już po 5-10 minutach niewystarczającego przepływu krwi w tętnicach zaopatrujących te komórki. Udar mózgu i cukrzyca Jeśli chorujemy na cukrzycę ryzyko wystąpienia w naszym przypadku udaru mózgu jest dwu- do sześciokrotnie wyższe w porównaniu z populacją ogólną (tzn. z Re: Amfetamina - problemy z układem moczowym Nieprzeczytany postpn gru 28, 2015 8:55 pm. częstomocz to jeden z efektów ubocznych zażycia , trudność z jego oddawaniem to wynik wazokonstrykcji, obydwa efekty są typowymi dla , ale czemu na trzeźwo zaczęło to występować, to już lekarz musiałby cię zdiagnozować. Re: Amfetamina Uszkodzenia mózgu po udarze. Udar mózgu w zależności od rodzaju i nasilenia może doprowadzić do zmian w różnych obszarach mózgu, które mogą powodować liczne ubytki neurologiczne, w tym utratę mowy i umiejętności pisania, problemy z pamięcią, zaburzenia funkcji poznawczych, a nawet zmiany w osobowości pacjenta. Medyczna marihuana a udar mózgu. Udar mózgu to jedno z częściej występujących zaburzeń układu sercowo-naczyniowego. W ciężkich przypadkach może spowodować nieodwracalne zmiany w organizmie i przyczynić się do śmierci pacjenta, dlatego liczy się czas i podjęcie szybkiej reakcji już w pierwszych kilku minutach od wystąpienia Trwałe zmiany osobowości mogą być wynikiem traumatycznego długotrwałego stresu lub pojedynczej sytuacji. Zmiany, które wówczas zachodzą w osobowości, nie biorą się z mechanicznego uszkodzenia czy choroby mózgu. Ich źródłem są ekstremalne przeżycia, które tak bardzo oddziałują na psychikę, że powrót do samopoczucia sprzed Torbiel mózgu. Torbiel mózgu, znana również jako torbielowate uszkodzenie mózgu, odnosi się do wypełnionego płynem worka w mózgu. Torbiel może być nowotworowa (złośliwa) lub nienowotworowa (łagodna). Złośliwe torbiele rozwijają się i mogą z czasem dawać przerzuty do innych części ciała, podczas gdy łagodne nie WQw0. Psychoza amfetaminowa to jeden z możliwych skutków ubocznych zażywania amfetaminy i metamfetaminy lub innych stymulantów, np. dopalaczy. Psychoza amfetaminowa może pojawić się nawet po sporadycznym zażyciu amfetaminy, ale zazwyczaj jest wynikiem przyjęcia zbyt dużej dawki narkotyku lub po długotrwałym jego zażywaniu. Psychoza amfetaminowa to jeden z możliwych skutków ubocznych zażywania amfetaminy i metamfetaminy Spis treściPsychoza amfetaminowa: objawyPsychoza amfetaminowa: przyczynyPsychoza amfetaminowa: leczenie Psychoza amfetaminowa pojawia się u około 80 procent osób zażywających amfetaminę i metamfetaminę, atakże u wielu osób zażywających dopalacze. Psychoza amfetaminowa sprawia, że osoba nią dotknięta staje się agresywna i ma urojenia, przez co staje się zagrożeniem zarówno dla siebie jak i dla otoczenia. Psychoza amfetaminowa: objawy urojenia halucynacje zaburzeniami myślenia poczucie bycia prześladowanym hiperaktywność panika Psychoza amfetaminowa: przyczyny Specjaliści uważają, że główną przyczyną psychozy amfetaminowej zwiększona aktywność dopaminy i serotoniny w mózgu. Poza tym w grę wchodzą również inne czynniki chociaż inne czynniki, przede wszystkim chroniczna deprywacja snu. Psychoza amfetaminowa: leczenie Psychoza amfetaminowa wymaga leczenia szpitalnego. Choremu podaje się neuroleptyki domięśniowo lub dożylnie dawki o połowę mniejsze niż u osób nieuzależnionych, bo osoby przyjmujące amfetaminę są bardzo wrażliwe na neuroleptyki. Amfetamina to znany od 2. połowy XIX w. stymulant z grupy fenyloetyloamin. Obecnie występuje wiele odmian substancji z tej grupy, do których należą metamfetamina, groźny i szybko uzależniający narkotyk o działaniu neurotoksycznym. Opis Amfetamina to syntetyczny środek pobudzający, pochodna fenylopropylanu. Działa stymulująco na układ nerwowy, a przyjmowana w dużych dawkach przynosi długie, wielogodzinne pobudzenie. Zmniejsza łaknienie i potrzebę snu. Zwiększa koncentrację, choć w większych dawkach efekt może być wręcz przeciwny. Metamfetamina pod względem chemicznym jest podobna do amfetaminy; różni się od niej tylko obecnością grupy N-metylowej. Jej pobudzające działanie na OUN (ośrodkowy układ nerwowy) jest znacznie silniejsze niż w przypadku amfetaminy, a efekty euforyzujące są podobne do kokainy, lecz utrzymują się znacznie dłużej. Zastosowania medyczne Amfetamina była wykorzystywana przez ludzi w różnorodny sposób: od zastosowań leczniczych w medycynie po doping w sporcie. Przed laty była stosowana w leczeniu zespołów hiperkinetycznych u dzieci oraz przy napadowej senności (narkolepsji). Obecnie wykorzystywane są do tego preparaty o podobnym działaniu, ale zdecydowanie bezpieczniejsze. Inne odkryte i wykorzystywane kiedyś właściwości działania amfetaminy, to działanie rozszerzające oskrzela i zmniejszające łaknienie (odchudzanie). W czasie II wojny światowej metamfetamina (pod nazwą Pervitin), była na szeroką skalę stosowana przez żołnierzy (głównie lotników) jako środek pobudzający mający redukować zapotrzebowanie na sen i zwiększać aktywność bojową. Działanie fizjologiczne silne pobudzenie psychomotoryczne ograniczenie/brak łaknienia, a nawet jadłowstręt rozszerzenie źrenic przyspieszona akcja serca i szybki oddech podwyższone ciśnienie krwi i zwiększone wydalanie moczu suchość w ustach Długość działania W zależności od spożytej dawki pobudzenie trwa kilka godzin, następnie wielogodzinny brak snu. Formy występowania Na czarnym rynku amfetamina występuje w postaci bezwonnego proszku o gorzko-cierpkim smaku, w kolorach od białego do ceglastego, w zależności od zanieczyszczeń, użytych w produkcji składników, a także czasu i sposobu przechowywania. Sposoby przyjmowania Najczęściej amfetamina jest wciągana do nosa – dostaje się wówczas do krwiobiegu poprzez śluzówki. Bywa stosowana drogą pokarmową, czasem jako dodatek do napojów. W niektórych środowiskach przyjmowana jest dożylnie. Zależnie od drogi przyjęcia działanie amfetaminy wykazuje pewne różnice. Na przykład, przy podaniu dożylnym w ciągu 5 -15 sekund występuje tzw. kop czyli krótkotrwały okres niezwykle intensywnej euforii. Podanie doustne i donosowe wywołuje euforię o słabszym nasileniu. Właściwości uzależniające Uzależnienie psychiczne. Zależność psychiczna wywołana amfetaminą jest podobna do tej, którą powoduje kokaina. Pobudzenie i przyjemna euforia spowodowane działaniem specyfiku szybko stają się stanem niezwykle pożądanym. Proces ten wzmacniany jest przez przykre dolegliwości psychiczne będące następstwem odstawienia narkotyku. Obniżone samopoczucie i spadek sił witalnych sprawia, że wzmaga chęć sięgnięcia po kolejną dawkę. Uzależnienie fizyczne. Symptomy zależności fizycznej są znikome lub wcale nie występują. Jedynie przedłużony czas snu po tzw. ciągu amfetaminowym, trwający nawet do kilkudziesięciu godzin, jest przez niektórych interpretowany jako objaw uzależnienia fizycznego. Objawy odstawienia. Przejawy głodu narkotykowego związanego z uzależnieniem od amfetaminy ograniczają się zazwyczaj do przykrych stanów psychicznych: wyraźne spowolnienie psychiczne, uczucie zmęczenia, apatii i przygnębienia, wewnętrzny niepokój. W skrajnych sytuacjach mogą pojawić się myśli samobójcze. Do bardziej somatycznych symptomów odstawienia amfetaminy zalicza się stany związane z wyczerpaniem organizmu w trakcie amfetaminowego ciągu: niezwykła senność, bóle głowy, obniżenie napięcia mięśniowego, wzmożone łaknienie, itp. Wszystkie wyliczone objawy rozwijają się dość wolno, podobnie jak metabolizm i wydalanie amfetaminy z ustroju. Zewnętrzne oznaki używania amfetaminy (zachowanie) widoczne pobudzenie psychoruchowe nadmierna gadatliwość, czasem skłonność do przydługich wywodów nienaturalny optymizm, zanik krytycyzmu kłopoty ze snem (poważne zaburzenia rytmu dobowego) wahania nastroju od euforii do depresji czasem nieuzasadniony strach i zachowania paranoiczne nerwowość, drażliwość zachowania gwałtowne i agresywne, mogących być efektem pobudzenia i obniżonego samokrytycyzmu Zewnętrzne oznaki używania amfetamin (wygląd) rozszerzone źrenice w nikłym stopniu reagujące na światło ubytki wagi ciała (szczególnie przy długotrwałym używaniu) Przedawkowanie Amfetamina jest bardziej toksyczna od kokainy, a w przypadku uzależnienia powoduje znacznie poważniejsze problemy zdrowotne. Organizm człowieka posiada niezwykłą zdolność do metabolizmu i eliminowania kokainy: wątroba jest w stanie zdetoksykować śmiertelną dawkę kokainy w ciągu trzydziestu minut. W przypadku amfetaminy nie ma mowy o tak efektywnym działaniu tego organu. Przedawkowanie amfetaminy przejawia się w postaci tachykardii, bólów w klatce piersiowej, nadciśnienia tętniczego i zagrażającej życiu zapaści sercowo-naczyniowej. W wyniku stosowania narkotyku może dochodzić do uszkodzeń drobnych naczyń mózgowych mogących spowodować udar mózgu. Niebezpieczeństwa Mimo że pobudzenie wywołane amfetaminą może sprzyjać długotrwałej nauce, to jednocześnie zaburza zdolności intelektualne w rozwiązywaniu zadań złożonych, gdy należy analizować i przetwarzać wiele danych jednocześnie. Działanie amfetaminy ułatwia zwykle wykonywanie prostych, powtarzalnych czynności. Zmniejszenie potencji z równoczesnym wzrostem pożądania. Przy dużym pobudzaniu seksualnym ejakulacja i orgazm są trudne, wręcz niemożliwe do osiągnięcia. Długotrwałe i intensywne przyjmowanie narkotyku, wywołana tym aktywność, brak snu, odpowiedniego odżywiania mogą prowadzić do ogólnego wyniszczenia organizmu. Stosowanie amfetaminy, jak również innych stymulantów może wywołać stan anhedonii – doprowadzić do utraty zdolności odczuwania przyjemności (to, co dawało radość – wydaje się nijakie). Stan ten związany jest z zaburzeniami gospodarki organizmu neurotransmiterami (dopaminą). Anhedonia przejawia się także trudnościami w wyrażaniu emocji. Jej objawy pojawiają się zwykle po odstawieniu amfetaminy i mogą być odczuwalne jeszcze przez wiele tygodni, czasem miesięcy. Przewlekłe stosowanie amfetaminy może prowadzić do psychozy o charakterze majaczeniowo-urojeniowym (omamy słuchowe i urojenia prześladowcze). Powodem tych stanów może być chroniczny brak snu zaburzający gospodarkę neurotransmiterami, czasem jednak psychozy mogą być na tyle silne i głębokie, że będą wymagać długotrwałego leczenia psychiatrycznego. Podobnie z mogącą pojawić się przy odstawieniu amfetaminy depresją, która może prowadzić do myśli i prób samobójczych. Amfetamina, działając na ośrodek nagrody w mózgu wywołuje zmiany w neuroprzekaźnictwie dopaminy hamując jej wychwyt zwrotny, nasilając jej uwalnianie z synapsy. Badania wskazują, że uszkadza ona neurony dopaminowe w niektórych obszarach mózgu w sposób nieodwracalny. Wydaje się, że nie trzeba nikomu wyjaśniać, jak alkohol działa na mózg, jego rozwój i pracę. Wszyscy znamy lub powinniśmy znać negatywne skutki spożywania alkoholu. Jednak mimo to, nadal jesteśmy społeczeństwem, które wciąż pije za dużo. Spożywamy alkohol przy wielu, okazjonalnych sytuacjach, typu urodziny, imieniny, celebrowanie różnych wydarzeń. Niestety, bardzo często nie kończy to się na lampce wina, czy szklance whisky. Jakie konsekwencje niesie za sobą regularne nadużywanie alkoholu? Jak wpływa alkohol na mózg człowieka? Na te pytania postaramy się odpowiedzieć w dalszej części artykułu. Jakie zmiany zachodzą w mózgu w związku z piciem alkoholu? Badania naukowców z Rutgers University mówią, że alkohol zabija aż 40 procent nowych komórek nerwowych. Wynika to z neurotoksycznego działania alkoholu i bardzo negatywnie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy. Co ciekawe, badania wykazują, że nastolatek, który spożywa alkohol, jego mózg tworzy zdecydowanie mniej komórek mózgowych oraz wykazuje zmiany w funkcjonowaniu połączeń komórkowych. Alkohol spożywany w młodych wieku oddziałuje także na układ genetyczny. Wpływa on na ekspresję genów i proces odczytywania informacji w nich zawartych. Jakie czynniki decydują o tym, w jakim stopniu alkohol uszkadza mózg? Jak wiadomo, intensywne picie prowadzi do nieodwracalnych zmian w mózgu. Od luk w pamięci i problemów z mówieniem, aż do takich uszkodzeń struktur mózgowych, przez co osoba nimi dotknięta, wymaga całodobowej opieki. Najczęstszymi czynnikami wpływającymi na to, w jakim stopniu alkohol uszkadza mózg, to:-wiek rozpoczęcia picia oraz częstość spożywanego alkoholu i czas stan płeć, uwarunkowania genetyczne, rodzinna historia dotycząca picia ekspozycja na alkohol. Alkohol w małych ilościach – czy jest równie szkodliwy? Uszkodzenia mózgu wynikające z picia znacznych ilości alkoholu są często nieodwracalne. Do niedawna sądzono, że okazjonalne picie wysokoprocentowych trunków nie jest szkodliwe dla zdrowia. Jednakże najnowsze badania pokazują, że stałe picie, nawet niewielkich ilości, trwale uszkadza struktury mózgu i jest zdecydowanie bardziej szkodliwe, niż do tej pory sądzono. Najnowsze dane Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej wykazały, że aż 41 procent pijących 12-latków zostaje alkoholikami. Dla kontrastu warto wspomnieć, że wśród osób, które zaczęły pić po ukończeniu 18. roku życia, liczba ta wynosi zaledwie 11 procent. Najbardziej narażone obszary mózgu na negatywne działanie alkoholu. Najprościej mówiąc, ludzki mózg po spożyciu alkoholu po prostu „głupieje”. Bardzo szybko jest wchłaniany i metabolizowany w organizmie, a jego narkotyczne właściwości zmieniają nasze zachowania. Poniżej wyjaśniamy, jakie obszary mózgu są najbardziej narażone na negatywne działania odpowiedzialny za funkcje modzelowate – odpowiedzialne za wymianę informacji między prawą i lewą półkulą za procesy uczenia się oraz podstawy- biorą udział w procesach poznawczych i odpowiadają za czołowe- odpowiadają za kontrolę przekazywania impulsów, osądów oraz za funkcje wykonawcze. Czy mózg kobiety szybciej odczuwa negatywne skutki działania alkoholu? Kobiety zdecydowanie bardziej niż mężczyźni są podatni na działanie alkoholu. Wynika to z kilku czynników, takich jak masa ciała. Jednak należy pamiętać, że kobieta mająca taką samą masę ciała jak mężczyzna inaczej będzie reagowała na skutki działania alkoholu. Co ciekawe, do jej organizmu trafi nawet o 40% więcej substancji. Dlaczego tak się dzieje?-Kobiety w przeciwieństwie to mężczyzn mają mniej enzymów odpowiedzialnych za metabolizowanie żeńska ma też więcej tkanki tłuszczowej oraz mniejszą ilość płynów w organizmie, przez co alkohol zostaje rozpuszczony w mniejszej ilości płynów, w stosunku co całkowitej masy czyli żeński hormon płciowy sprzyja intensywnemu wchłanianiu te czynniki wpływają na fakt, że organizm kobiety wykazuje mniejsze zdolności do obrony przed negatywnymi skutkami działania alkoholu, niż organizm mężczyzny. Czy można pić alkohol bez ryzyka o stan swojego zdrowia? Bez wątpienia alkohol jest substancją toksyczną i według Światowej Organizacji Zdrowia znajduje się na trzecim miejscu wśród czynników ryzyka dla Europejczyków. Każdy człowiek może indywidualnie reagować na określone dawki alkoholu, dlatego dla pełni bezpieczeństwa i w trosce o swoje zdrowie należy maksymalnie ograniczyć jego spożycie. Szacuje się, że dopuszczalna ilość alkoholu dla kobiet tygodniowo to 140g czystego alkoholu i dla mężczyzn-280g. Przyjmując, że 140ml czystego alkoholu to około 7 butelek piwa lub dwie niecałe butelki wina. Z kolei 280ml ma równowartość 13 butelek piwa lub nieco ponad 3 butelki wina. Należy pamiętać, że te informacje są w formie wskazówek, ponieważ każdy reaguje inaczej na spożywany alkohol. Picie nawet niewielkich ilości alkoholu nie daje gwarancji, że osoba ta nie uzależni się.